تاثیر حضور کیتوسان بر مورفولوژی و عملکرد غشاهای نانوفیلتراسیون کامپوزیتی لایه نازک بر پایه پلی اکریلو نیتریل سنتز شده به روش پلیمریزاسیون بین سطحی

هدف از انجام این تحقیق افزایش آب¬دوستی و به دنبال آن افزایش شار و کاهش میزان گرفتگی غشاهای نانوفیلتراسیون پلی¬آمیدی با استفاده از پلیمر آب¬دوست کیتوسان می¬باشد. ساخت غشا شامل دو مرحله است: غشای اولترافیلتراسیون اولیه توسط فرآیند وارونگی فاز تهیه شد و سپس سطح آن به روش پلیمریزاسیون بین¬سطحی اصلاح گردید. در ادامه غشاهای تهیه شده با روش غوطه¬وری مجدداً اصلاح شدند. اثر غلظت¬های مختلف استفاده از محلول کیتوسان و همچنین اثر زمان غوطه¬وری غشا در محلول کیتوسان به طور جداگانه مورد بررسی قرارگرفت. به منظور بررسی عملکرد غشاهای اصلاح شده و اصلاح نشده با محلول کیتوسان، غشاها با محلول ppm1000 از نمک¬های مختلف تست شدند و میزان شار و احتباس آن¬ها اندازه¬گیری شد. با افزایش غلظت محلول کیتوسان در غشاهای نانوفیلتراسیون پلی¬آمیدی آب¬دوستی و شار آب از 39/2 به l/m2.h59/6 افزایش پیدا کرد. همچنین به منظور بررسی عملکرد ضدگرفتگی از محلول ستیل تری متیل آمونیوم برماید ((ctab استفاده شد که نتایج بهبود عملکرد ضدگرفتگی را بعد از اضافه کردن کیتوسان به سطح غشا نشان می¬دهند. اسپکتروسکوپی ft-ir حضور لایه پلی¬آمیدی و کیتوسان را بر روی سطح غشا تصدیق می کند. تصاویر semو afm نشان می¬دهند که متناسب با افزایش غلظت محلول کیتوسان زبری غشاها کاهش پیدا می¬کند. (مقدار میانگین زبری (sa) بعد از اضافه کردن محلول w/v % 0/3 کیتوسان از 59/9 به 20/7کاهش پیدا می¬کند).